Sutor Edward
( 1917 – 1984)
Urodził się i zmarł w Nowym Targu. Skończył szkołę, pracował jako fryzjer. W roku 1940, wywieziono go na przymusowe roboty do Niemiec. Został tam zesłany do obozu, gdzie był bity i torturowany. W 1943 r. znaleziono go na dworcu w Krakowie. Potem przygarnęła go jego siostra z Nowego Targu. Stracił pamięć, był niepełnosprawny umysłowo. Nie mógł pracować, żył we własnym świecie wspomnień i koszmarów. Zaczął rzeźbić w wapieniu i drewnie. Rzeźby przedstawiały postaci, które jawiły się w jego wyobraźni, czy pamięci. Tworzył wyłącznie dla siebie, uplastyczniając swoje osobiste przeżycia i obsesje.