Aleksander Malinowski
malarz z Dobrcza
/1927 – 2016/

Aleksander Malinowski pochodził z Podlasia. Wspomnienia nastolatka, przeżycia wojenne, krajobrazy wschodniej Polski, wszystko to powracało w jego obrazach, malowanych na emeryturze, na spokojnej podbydgoskiej wsi. To tutaj spędził swoje dorosłe życie. Praca weterynarza, którą wykonywał była jak służba, niewiele pozostawiała czasu na życie osobiste, a cóż dopiero rozwijanie własnych pasji. Rysunki robione własnym dzieciom były jedynym sposobem twórczej samorealizacji. Dopiero emerytura dała mu wolny czas dla siebie, co zaowocowało eksplozją talentu. Wreszcie malowanie wypełniło jego życie, marzenie urzeczywistniło się. Chętnie podglądał ludzi, kolegów, sąsiadów i portretował ich w scenkach rodzajowych z odrobiną ironii, odwoływał się do historii, tej najbliższej, znanej mu z doświadczenia, kochał pejzaże, ginące wiejskie klimaty, rzeczywistość, z którą obcował całe życie, a która powracała we wspomnieniach. Niezwykła malarska wrażliwość sprawiła, że proste tematy nabrały magicznej mocy, mięsiste pociągnięcia pędzla stworzyły fascynujący malarski świat. Radość tworzenia połączona z systematyczną pracą, sprawiły, że z malarstwem Pana Aleksandra obcowało się z niezwykłą przyjemnością.

Dwukrotnie brał udział w naszym Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. Teofila Ociepki i kiedy znalazł się w gronie jego laureatów umówiliśmy się na wystawę. Odbyła się wiosną 2009 roku w siedzibie naszej Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, wówczas przy Starym Rynku. To właśnie z tej wystawy pochodzą zamieszczone zdjęcia, wykonane przez Katarzynę Wolską i Janusza Michalskiego.

Wystawa prac Aleksandra Malinowskiego w Galerii SLiN KPCK w 2009 roku: