(1864-1937) Urodził się w Gorzeniu Dolnym. Ciężko pracował mimo słabej kondycji fizycznej – w kopalniach, kamieniołomach, jako parobek. Jego życie było ciągiem nieszczęść, naznaczonych śmiercią najbliższych osób. Rzeźbił dla siebie – świątki otoczone ptakami. Osobą, która mu pomogła, otoczyła opieką i doceniła jego talent był Emil Zegadłowicz. Zaczęto kupować i zamawiać jego rzeźby. Wykonywał też drzeworyty (nazywane „pieczątkami Wawry”). Spisywano także opowiadane przez niego apokryfy i naiwne opowieści łączące – podobnie jak postaci z jego rzeźb, historie i osoby prawdziwe z wytwora­mi jego wyobraźni.